 |
| Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των πολιτών στις 18 Ιουλίου έξω από το Προεδρικό |
Τώρα που θάψαμε τους νεκρούς μας, τώρα που το κλάμα έγινε υπόκωφο και το κρύο άπλωσε στις καρδιές μας, ήρθε η ώρα της περισυλλογής. Η ώρα της ενδοσκόπησης. Θέλουμε να βρούμε τα αίτια της συμφοράς και αφήσαμε τους άνετους καναπέδες μας και ξεσηκωθήκαμε στους δρόμους. Εμείς οι καλοπερασάκηδες. Εμείς που κάποτε αν βλέπαμε το κακό λέγαμε κάποιοι πρέπει να δράσουν. Μα ποτέ εμείς, πάντοτε περιμέναμε από τους άλλους.
Χτες 15.000 αγανακτισμένοι πολίτες, ανεξαρτήτου κόμματος, από όλες τις πόλεις της Κύπρου συγκεντρώθηκαν με αναμμένες λαμπάδες στο Προεδρικό. Μια αυθόρμητη κίνηση των πολιτών που νιώθουν εδώ και καιρό να καταπατούνται τα δικαιώματα και η ασφάλεια τους. Που μέχρι τώρα σιωπούσαν με μια ηθελημένη παθητική στάση. Οι φονικές εκρήξεις, οι δεκατρείς δολοφονίες άξιων παλληκαριών, ξεχείλισαν το ποτήρι. Τώρα ο κόσμος ξύπνησε, βγήκε απ’ τη χειμερία νάρκη στους δρόμους και ζητά δικαίωση. Ζητά απ’ τον Πρόεδρο και την κυβέρνησή του να παραιτηθούν. Φάνηκαν ανάξιοι των προσδοκιών μας!
Μέσα στο πένθος και τον θρήνο, αυτό που περίμενε ο πολύπαθος λαός την συγκεκριμένη στιγμή από τον Πρόεδρό του, ήταν να εκφράσει τη λύπη του για το ατυχές συμβάν και να ζητήσει ταπεινά συγνώμη από τον ίδιο και εκ μέρους της κυβέρνησής του. Δεν το έκανε. Αυτό προκάλεσε την αγανάκτηση του κόσμου. Θυμάμαι με δέος τον Πρόεδρο της Ιαπωνίας όταν έγινε το φονικό τσουνάμι. Μετά την καταστροφή στάθηκε μπρος στα παιδιά με λυγισμένο το γόνατο και σκυφτό το κεφάλι και ζήτησε συγνώμη κι ας μην ήταν από δική του υπαιτιότητα το κακό!
Μας υπόσχονται πως οι ένοχοι θα τιμωρηθούν. Το παρελθόν δεν είναι η καλύτερη εγγύηση για να τους εμπιστευτούμε. Ποτέ οι Κύπριοι πολιτικοί δεν είχαν την ελάχιστη ευθιξία, ποτέ δεν παραιτήθηκαν, ποτέ δεν καταδικάστηκαν για πολλά σοβαρά που έγιναν.
Οι πολίτες θα συνεχίσουν τον αγώνα τους πιστεύοντας πως θα διορθώσουν στο μέλλον όλα τα κακώς έχοντα του τόπου μας που προκάλεσε η αδιαφορία και ο υλισμός μας. Γενικώς ξύπνησαν οι πολίτες της Κύπρου!
Σας παρουσιάζω μερικούς στίχους της Domenica που ανάρτησε στο μπλοκ μου. Αφιερωμένο στις ελεύθερες ψυχές
Γύρω σου ο κόσμος, η κοινωνία
Τα πρέπει, οι καθωσπρεπισμοί
Γύρω σου το σύστημα, οι νόμοι
Γραμμένοι και άγραφοι πολλοί
Και ένα συγνώμη αόρατο σε μια φυλακή
Δικαστές και βουλευτάδες
Καταδίκες και χάρες
Ποιος αποφασίζει
Πιο πολλά θα διαβάσετε στην προηγούμενη ανάρτηση ή στο
http://www.coffee-talks.com/
6 σχόλια:
Αγαπημένη Γιόλα (αν μου επιτρέπεις να σου μιλώ στον ενικό). Σε ευχαριστώ πολύ που δημοσίευσες μερικούς στίχους από το ποίημα μου. Είσαι πολύ ευγενικός άνθρωπος με αυτή τη χειρονομία σου! Μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες στο προφίλ σου …..δημοσιογράφος, δεν εξασκώ πλέον το επάγγελμα, μου αρέσει να γράφω!! Ονειρεύομαι τη μέρα που θα μπορώ να πω αυτά τα λόγια. Θέλω μόνο να γράφω! Όταν γράφω εισέρχομαι σε ένα κόσμο τόσο έντονο και αληθινό, τόσο μαγικά υπαρκτό για μένα μόνο και είναι κρίμα να μην μπορώ να είμαι περισσότερο εκεί …για την ώρα. Θέλω να πιστεύω σύντομα. Μόλις τελειώσει κι η Άννα μου τις σπουδές της σε 3 χρόνια. Καλή συνέχεια στη πόλη της δημιουργικής σκέψης!
Domenica, καλωσόρισες ξανά. Πιστεύω πως μπορείς να γράψεις και αυτό δεν έχει χρονικά προδιαγράμματα. Είναι κάτι που υπάρχει μέσα μας και φουσκωνει κι αν δεν το βγάλουμε θα εκραγούμε. Το γράψιμο δεν έχει συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Βγάλτο κι άσε το να πάρει το σχήμα και τον όγκο που του αξίζει.
Εγώ θα περιμένω να σε διαβάσω!
καλησπέρα!!!!
Διάβασα στο blog της Λένας Μαντά, για το βιβλίο σας... το αγόρασα..δεν το ξεκίνησα ακόμα...
πέρασα να σας γνωρίσω... και έπεσα στα δύσκολα...
τα ίδια δύσκολα για όλους....
δύναμη και υπομονή!!!
καλή συνέχεια...
Αγαπημένη Ζαχαρούρα πόσο χαίρομαι που με επισκέφτηκες. Το ξέρω πως κι εσείς περνάτε το ίδιο δύσκολα, τι να γίνει μάθαμε να παλεύουμε. Θα χαρώ πολύ να με επισκεφτείς πάλιν όταν θα διαβάσεις το βιβλίο μου και να τα πούμε. Σε φιλώ!
Με τιμά πολύ αυτό που λες γιατί σίγουρα έχεις και την πείρα και τον πειραματισμό αν και η καρδιά του καθενός μας ξέρει καλύτερα τις αγάπες της ψυχής μας, τα μεράκια μας. Είναι τόσο γλυκό να ασχολείται κανείς με το μεράκι του. Κάποτε διάβασα πως, ….. Ευλογημένος ο άνθρωπος που αγαπά την δουλειά που κάνει πέραν από βλέψεις επιτυχίας ή χρημάτων! Νομίζω το είπε ο Ρόμπερτ Στέφενσον και καλά έκανε, μεγάλη αλήθεια είπε. Εκτός από τα άρθρα που γράφω στο ιστολόγιο μου, έχω αρχίσει ένα βιβλίο τον περασμένο Απρίλιο και όσο πάει το ερωτεύομαι. Κάποτε αισθάνομαι – όταν γράφω – πως είμαι μέσα σε μια κούρσα και τρέχω με τρελές ταχύτητες! *χαμόγελο* Σε ευχαριστώ και πάλι και σου εύχομαι ένα γλυκό σαββατοκύριακο. Ντομένικα χχχχ
Καλή συνέχεια στο βιβλίο σου Domenica να δεις πόσες άλλες χαρές θα σου δώσει. Καλό Παρασκευοσαββατοκύριακο και σε σένα.
Δημοσίευση σχολίου