Συνέντευξη στο Vlepo με την Κατερίνα Σαμψώνα

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Μια παρουσίαση του audio book "Ο δρόμος του φεγγαριού" του Όμηρου Αβραμίδη


Όταν ο αγαπημένος μου φίλος Όμηρος Αβραμίδης μου χάρισε το πρώτο του audio-book με τη γνωστή σεμνόητητα που τον διακρίνει, μόνο απ' τη χαρά των ματιών του μπόρεσα να διακρίνω την περηφάνια που έκρυβε η ψυχή του. "Τη μουσική την έγραψε ο Μιχάλης, αυτός είχε όλη την ευθύνη" είπε συγκινημένος και τότε ήξερα πως η χαρά της επανέκδοσης του βιβλίου του ερχόταν σε δεύτερη μοίρα!
   Είμαι σίγουρη πως όλοι θα γνωρίζετε ήδη αρκετά για τα audio-book αλλά πριν σας μιλήσω για το audio "Ο δρόμος του φεγγαριού" νιώθω την ανάγκη να πω δυο πράγματα για αυτή την καινούργια πραγματικότητα του βιβλίου.
   Τα "ακουστικά βιβλία" (audio-books), αναγνώσεις βιβλίων σε cd είναι η νέα πραγματικότητα στο 'διάβασμα" και είναι ήδη πολύ διαδεδομένα στη Γερμανία και ΗΠΑ. Αν και η παρουσία των audio books στο εκδοτικό γίγνεσθαι έχει τις ρίζες της στο μακρινό παρελθόν. Και συγκεκριμένα στο 1933, όταν ο ανθρωπολόγος J.P. Harrington αποφάσισε να ταξιδέψει στη Βόρεια Αμερική και να καταγράψει σε μικρά δισκάκια αλουμινίου τις προφορικές παραδοσιακές ιστορίες των ιθαγενών Αμερικανών. Από τότε, τα ακουστικά βιβλία απέκτησαν δικαιωματικά μια θέση σε κασέτες, βινίλια και cds.
Αποτέλεσαν μια δεύτερη λύση -μετά το σύστημα Braille- για άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά και πολύτιμη διασκέδαση ή τρόπο εκμάθησης για όλους. Τα βιβλία αυτά λοιπόν βιώνουν στις μέρες μας μια νέα άνθηση. Αποτελούν την ολοκαίνουργια διαδικτυακή τάση για όλες τις ηλικίες και τα βαλάντια. Χάρη στα mp3 και τα διάφορα ipod της Apple, ο καθένας μπορεί ανά πάσα στιγμή να... αφουγκραστεί το αγαπημένο του διήγημα, ποιήμα, αλλά -εσχάτως- και περιοδικό.
   Ο Όμηρος Αβραμίδης τόλμησε να ακολουθήσει το ρεύμα της εποχής κάνοντας το πρώτο του audio-book με το βιλίο του "Ο δρόμος του φεγγαριού". Για το συγγραφέα η χαρά αυτής της προσπάθειας έχει βαθύτερα αίτια γιατί έγινε με τη συνεργασία του γιού του Μιχάλη Αβραμίδη ο οποίος έγραψε τη μουσική και της κόρης του Μαρίας Αβραμίδου που έπαιξε κιθάρα.
   Ο δρόμος του φεγγαριού είναι το δεύτερο από τα έντεκα μυθιστορήματα του κύπριου συγγραφέα και οι πωλήσεις του έχουν ξεπεράσει τις 110.000 αντίτυπα. Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί σε ειδική κασετίνα με δύο cd. Στο πρώτο ο συγγραφέας απαγγέλει το μυθιστόρημά του, ενώ το δεύτερο περιλαμβάνει το τραγούδι που γράφτηκε ειδικά για το βιβλίο και μια συνομιλία με την εκδότρια και φίλη του  τη Λουίζα Ζαούση των εκδόσεων Ωκεανίδα. Τους στίχους του τραγουδιού έγραψε ο σκηνοθέτης και στιχουργός Γιώργος Κορδέλλας, τη μουσική ο Μιχάλης Αβραμίδης και ερμηνεύει η Φωτεινή Δάρρα. Στο τραγούδι έχουν ενταχθεί και αποσπάσματα απ' το βιβλίο και τα διαβάζει η δημοσιογράφος Νατάσα Μποζίνη.
   Ο Όμηρος Αβαμίδης όταν έγραψε το Δρόμο του φεγγαριού είχε νωπά στο μυαλό του τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του κατά την τουρκική εισβολή του ΄74.
Γράφει σχετικά η δημοσιογράφος Νατάσα Μποζίνη: "Με πολλή αγωνία παραθέτουμε στην κρίση σας το πρώτο μας ηχογραφημένο βιβλίο. Οι φανταστικοί ήρωες του έργου δρουν και επηρεάζονται από τα πραγματικά γεγονότα που έζησε ο ίδιος ο συγγραφέας και που τον καθιστούν ιδανικό αφηγητή της ιστορίας. Κατά τη μεταφορά του βιβλίου σε ακουστική μορφή, επιθυμώντας να "φωτίσουμε" και τα ρεαλιστικά στοιχεία πίσω από την μυθοπλασία χρησιμοποήσαμε αποσπάσματα από ιστορικά ντοκουμέντα της εισβολής όπως τα άκουγε ο συγγραφέας, τα "βίωνει" ο ήρωάς του και οι δύο τους, τα μοιράζονται με τον ακροατή. Η ηχητική και μουσική επένδυση σχεδιάστηκε με στόχο να τονίσει τις εσωτερικές καταστάσεις των χαρακτήρων. Έχοντας την πεποίθηση ότι το σύνολο του κοινού πρέπει να έχει πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες μιας παραγωγής, εντάξαμε με ανάγμωση, όλα τα κείμενα της έκδοσης και δημιουργήσαμε μια πρόσθετη ηχητική περιγραφή του οπτικού υλικού, για ακροατές με προβλήματα όρασης".
Μια σύντομη παρουσίαση των συντελεστών του audio book Ο δρόμος του φεγγαριού:
Όμηρος Αβραμίδης. Γεννήθηκε στην Κύπρο, σπούδασε ελληνική και γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εφαρμοσμένη γλωσσολογία στη Σορβόνη και εργάστηκε ως καθηγητής στην κυπριακή μέση εκπαίδευση. Το 1975 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως μεταφραστής και επιμελητής βιβλίων, ως διευθυντής σύνταξης σε εκδροτικές εταιρείες και ως αντιπρόσωπος ξένων εκδοτικών οίκων στην Ελλάδα. Έγραψε: Η κίτρινη σημαία, Ο δρόμος του φεγγαριού, Με τα μάτια της ψυχής, Ακριβή κληρονομιά, Άκου το τραγούδι της βροχής, Γιατί Αλλάχ, Η αγάπη είναι το μυτικό, Σαν ανοιξιάτικη μπόρα, Ο δρόμςο της καρδιάς, Το τρίτο πρόσωπο. Όλα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
Μιχάλης Αβραμίδης. Γεννήθηκε στην Κύπρο, σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο και μουσική θεάτρου και κινηματογράφου στο Ωδείο Φίλλιπος Νάκας. Από το 2003 γράφει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και ντοκιμαντέρ.
Γιώργος Κορδέλλας. Γεννήθηκε στην Κοζάνη. Εργάζεται επαγγελματικά από το 1981 στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Έχει σκηνοθετήσει πολλές και γνωστές τηλεοπτικές σειρές, τηλεταινίες, ντοκιμαντέρ και μουσικές εκπομπές. Σαν στιχουργός συνεργάστηκε με τους συνθέτες Δημήτρη Παπαδημητρίου, Νότη Μαυρουδή, Νίκο Μαμαγκάκη, Κωστή Ζευγαδέλλη κ.ά.
Νατάσα Μποζίνη. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, είναι δημοδιογράφος και σεναριογράφος. Έχει δουλέψει στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Εργάστηκε στον τομέα της ενημέρωσης, παρουσίασης και σχεδιασμού τηλεοπτικών εκπομπών στο Star Channel, το Alter, την ΕΤ1 την ΝΕΤ. Τα τελευταία χρόνια σχεδιάζει οπτικοακουστικές παραγωγές, σύμφωνα με τις εξελίξεις στα Νέα Μέσα και ασχολείται με την έρευνα και το σενάριο σε ντοκιμαντέρ.
Οι στίχοι του τραγουδιού που γράφτηκε ειδικά για το audio-book Ο δρόμος του φεγγαριού.
Έρημος ο τόπος ο καημός, στέρνα χωρίς νερό
δάκρυ βουβό και όνειρο υγρό στο μαξιλάρι
δος μου μια λέξη θαλασσιά να ΄χω για φυλαχτό
μίκρυν' η ώρα κι έγειρε στη δύση το φεγγάρι

Θα θυμάμαι πάντα τα βουκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου,
το θλιμμένο βλέμμα σου, που ακόμη και τώρα με κοιτάζει
με μια κρυφή ελπίδα να σιγοκαίει στο βάθος του,
πως θα τα ξεχάσω όλα και θα ρθχτώ ξανά στην αγκαλιά σου...

Σ' άλλον δεν έχω εμπιστευθεί, ούτε τ' ομολογώ
τ' αποσπερίτη μήνυσα να σε γλυκοξυπνάει
όταν πλαγιάζω εσύ ξυπνάς, άστρο αυγερινό
κι όταν ξυπνάω μόνη μου, άλλη σε αγαπάει.

Όταν βραδυάζει, εκεί που πάω, το φεγγάρι
θα ΄ρχεται προς εσένα κι εγώ κάθε βράδυ
θα τ' ακολουθώ, θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού
και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...

Απόσπασμα από το βιβλίο:
Όταν βραδιάζει, εκεί που πάω, το φεγγάρι θα ΄ρχεται προς εσένα κι εγώ κάθε βράδυ θα τ' ακολουθώ, θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου". Αυτές τις σκέψεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ, τις κάλυψε η σειρήνα του Κουήν Μαίρη που σφύριξε για τελευταία φορά. Τα νερά κάτω από το υπερωκεάνιο άρχισαν να κογλάζουν, ενώ πάνω από τις κουπαστές εκατοντάδες κορμιά έγερναν προς την προκυμαία, κι εκατοντάδες χέρια υψώνονταν στον αέρα και ταλαντεύονταν δεξιά κι αριστερά σ' έναν αποχαιρετισμό που έβγαινε από τα βάθυ της ψυχής. η Χρύσα στάθηκε πολλή ώρα στην πρύμνη του καραβιού κοιτάζοντας τ λιμάνι που ξεμάκραινε, το λιμάνι όπου είχε αφήσει την καρδιά της, για να πάρει το δρόμο της μετανάστευσης.


3 σχόλια:

Κατερίνη είπε...

Γειά σας και από εμένα!!!! Αν και προτιμώ το χειροπιαστό βιβλίο, που γυρνάς τις σελίδες, και μπορείς να αφεθείς όσο θέλεις στην ομορφιά του βιβλίου, να φανταστείς, να επιταχύνεις και να επιβραδύνεις το ρυθμό διαβάσματος σου όποτε θέλεις, είναι θετικό, αποδεκτό και επιθυμητό για εμένα, οτιδήποτε προωθεί την τέχνη της γραφής, το διάβασμα, έστω και το άκουσμα του βιβλίου.. Συνεπώς συγχαρητήρια στον κ.Αβραμίδη για αυτή την προσπάθεια.! Δεν ξέρω, θέλω και εγώ ίσως κάποια στιγμή να δοκιμάσω τα audio books.!

Yiola Papadopoulou είπε...

Απουσίαζα κι άργησα λίγο Κατερίνη μου να δω το σχόλιό σου. Και σε μένα αρέσει να γυρνώ τις σελίδες και να αφήνομαι στην αφή και τη μυρωδιά του χαρτιού. Το βιβλίο σαν βιβλίο όσο κι αν η πρόοδος μας πάει μπροστά ποτέ δεν θα χάσει τη γοητεία του. Όμως μπορεί να συνυπάρχει και η όποια εξέληξη αφού θα είναι για το καλό. Φαντάσου πόσο ωραίο είναι για τους τυφλούς, του παραπληγικούς και όχι μόνο, να γνωρίζουν πως τa audio books είναι φτιαγμένa για το ευρύ κοινό και όχι μονάχα για την ιδιαιτερότητά τους. Σκέψου πόση συντροφιά μπορεί να μας χαρίσει ένα βιβλίο στις ατέλειωτες ώρες οδήγησης.

Κατερίνη είπε...

Και να τρακάρουμε..! Πλάκα κάνω.! Έχετε δίκιο.! Απλά μου δημιουργούν λίγο το φόβο, ότι θα χαθεί η μαγεία του διαβάσματος, αλλά η λανθασμένη χρήση τους από εμάς, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα καταδικάσουμε.! Εγώ θέλω πολύ να διαδοθούν λίγο τα audio books..! Είναι πολλές φορές, που δεν αντέχω να διαβάσω ένα βιβλίο απ' την κούραση και θα ήθελα να μου το διάβαζε όπως παλιά κάποιος.! ;-)