Απολογούμαι για άλλη μια φορά που έκανα και πάλι μήνες να δώσω σημεία ζωής. Πολλοί από σας στείλατε μηνύματα "πού χάθηκες; Τι απόγινες;". Λοιπόν όπως σας ξαναείπα δεν είμαι άνθρωπος που μπορεί να δίνεται σε πολλούς τομείς ταυτόχρονα. Αυτή η σιωπή μου οφείλεται στο ότι έγραφα και όταν γράφω δύσκολα βγαίνω από μια κατάσταση συγγραφικής έντασης. Τώρα που τέλειωσε το μυθιστόρημα θα αφιερώσω πολλή χρόνο σε φίλους και σ' ό,τι άφησα πίσω. Θα πιω καφέδες με τις φίλες μου και θα διαβάσω τελευταίες εκδόσεις που από καιρό μαζεύτηκαν στα ράφια μου. Και πρώτο απ' όλα της Λένας Μαντά "Έρωτας σαν βροχή".
Το έργο της Λένας Μαντά ξεδιπλώνεται σαν βεντάλια και μας παρασέρνει κάθε φορά σ’ ένα απρόβλεπτο σεργιάνι, μακριά από δικές μας έγνοιες, δίνοντάς μας την αίσθηση πως βρισκόμαστε μέσα του και διακλαδιζόμαστε στις δικές του διακυμάνσεις. Με το μοναδικό της ταλέντο να διεισδύει στα έγκατα της ψυχής, ζωντανεύει ήρωες τόσο παραστατικά και τους διαχειρίζεται με μαεστρία βγάζοντας έτσι στον κάθε αναγνώστη ένα δίδυμο αδερφό. Εγώ τη γνώρισα μέσ’ απ’ το «Βαλς με δώδεκα θεούς» που ομολογώ πως με ενθουσίασε η αμεσότητά του λόγου της και είπα «να ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο». Μετά το «Θεανώ Η λύκαινα της Πόλης» με συγκλόνισε. Πιστεύω πως είναι από τα λίγα βιβλία που γράφτηκαν για την Πόλη που εκτός από ιστορικά γεγονότα κατάφερε να μου μεταδώσει τόσο δυνατό συναίσθημα. Μ’ έκανε να ζήσω την ανασφάλεια, το φόβο και τον πανικό ανθρώπων που περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να έρθει εκείνο το απροσδιόριστο κακό που δεν μπορείς να εκφράσεις με λόγια μα που το βλέπεις να έρχεται αλλά δεν κάνεις τίποτα για να το προλάβεις, και μένεις έρμαιο της μοίρας...
Ακολούθησαν «Η άλλη πλευρά του νομίσματος» και «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι», «Έρωτας σαν βροχή».
«Έρωτας σαν βροχή»
Στο «Έρωτας σαν βροχή» η Λένα Μαντά παρασυρμένη από μια ρομαντική διάθεση επέλεξε να αναπλάσει την ιστορία του Ξενόπουλου Αναδυομένη, βάζοντας τους ήρωες να ξαναζήσουν ανεκπλήρωτους έρωτες γεμάτους πάθη και μίση προσαρμόζοντάς τους στη δική μας εποχή.
Η Κλαίλια, η αγαπημένη ηρωίδα του Ξενόπουλου γίνεται ίνδαλμα για τη Λουκία που σε μια ύστατη στιγμή λίγο πριν ξεψυχήσει, χαρίζει το όνομα της αγαπημένης ηρωίδας στο νεογέννητο κοριτσάκι της. Όμως ούτε για μια στιγμή δε φαντάστηκε πως μαζί με το όνομα θα διαιωνιζόταν και η κακοτυχία της ηρωίδας.
Όπως και στην ιστορία, υπάρχει ο Παύλος που δίνει υποσχέσεις αιώνιας αγάπης. Όμως η Κλαίλια παρ’ όλα τα καλά αισθήματα που έχει γι αυτόν, θέλει να ζήσει το αχαλίνωτο πάθος του μυθιστορήματος και μένει αδιάφορη για τα βαθιά αισθήματα του Παύλου που κυριολεκτικά σέρνεται στα πόδια της. Ερωτεύεται τον Νικηφόρο, ένα κλασσικό εραστή που απατά τη γυναίκα του πουλώντας ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Μα ο έρωτας είναι τυφλός και πεισματάρης κι αυτή κάθε φορά καταφεύγει στη σιγουριά του Παύλου για να επουλώνει τις πληγές. Όμως κι αυτός σαν τσακισμένο καράβι φεύγει και χάνεται απ’ τη ζωή της. Χρόνια αργότερα η Κλαίλια μόνη, μεσοπέλαγα ζει νοερά τις χαμένες αγάπες και όσα την πλήγωσαν. Και όπως τα φέρνει η μοίρα ένα κοριτσάκι που ακούει στο όνομα Κλαίλια παρουσιάζεται απροσδόκητα στη ζωή της και φέρνει ξανά την Άνοιξη!
Όταν γράφεται μια ιστορία πάντα υπάρχει το έναυσμα, εκείνη η μικρή φλόγα που ο συγγραφέας πυροδοτεί για να ανάψει φωτιά, έπαρση και συναίσθημα. Αυτό έγινε και στην ιστορία της Λένας Μαντά. Ο Νικηφόρος υπήρξε και εξομολογείται στα βαθιά γηρατειά πως κάποτε απάτησε κι απατήθηκε σκληρά καταστρέφοντας όχι μόνο τη δική του ζωή αλλά και όσων πραγματικά αγάπησε.
Για όσους παρακολουθούν το X Factor στον Αντένα συχνά ακούμε να ψάχνουν εκείνο το Χ που θα κατακτήσει τις καρδιές του κόσμου. Νομίζω στην περίπτωση της Λένας Μαντά έχει αυτό το Χ που κατακτά με κάθε βιβλίο της τις καρδιές των αναγνωστών της.
Με τη Λένα Μαντά μπορείτε να επικοινωνήσετε εδώ:
http://mantapsichgios.blogspot.com/
Το έργο της Λένας Μαντά ξεδιπλώνεται σαν βεντάλια και μας παρασέρνει κάθε φορά σ’ ένα απρόβλεπτο σεργιάνι, μακριά από δικές μας έγνοιες, δίνοντάς μας την αίσθηση πως βρισκόμαστε μέσα του και διακλαδιζόμαστε στις δικές του διακυμάνσεις. Με το μοναδικό της ταλέντο να διεισδύει στα έγκατα της ψυχής, ζωντανεύει ήρωες τόσο παραστατικά και τους διαχειρίζεται με μαεστρία βγάζοντας έτσι στον κάθε αναγνώστη ένα δίδυμο αδερφό. Εγώ τη γνώρισα μέσ’ απ’ το «Βαλς με δώδεκα θεούς» που ομολογώ πως με ενθουσίασε η αμεσότητά του λόγου της και είπα «να ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο». Μετά το «Θεανώ Η λύκαινα της Πόλης» με συγκλόνισε. Πιστεύω πως είναι από τα λίγα βιβλία που γράφτηκαν για την Πόλη που εκτός από ιστορικά γεγονότα κατάφερε να μου μεταδώσει τόσο δυνατό συναίσθημα. Μ’ έκανε να ζήσω την ανασφάλεια, το φόβο και τον πανικό ανθρώπων που περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να έρθει εκείνο το απροσδιόριστο κακό που δεν μπορείς να εκφράσεις με λόγια μα που το βλέπεις να έρχεται αλλά δεν κάνεις τίποτα για να το προλάβεις, και μένεις έρμαιο της μοίρας...
Ακολούθησαν «Η άλλη πλευρά του νομίσματος» και «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι», «Έρωτας σαν βροχή».
«Έρωτας σαν βροχή»
Στο «Έρωτας σαν βροχή» η Λένα Μαντά παρασυρμένη από μια ρομαντική διάθεση επέλεξε να αναπλάσει την ιστορία του Ξενόπουλου Αναδυομένη, βάζοντας τους ήρωες να ξαναζήσουν ανεκπλήρωτους έρωτες γεμάτους πάθη και μίση προσαρμόζοντάς τους στη δική μας εποχή.
Η Κλαίλια, η αγαπημένη ηρωίδα του Ξενόπουλου γίνεται ίνδαλμα για τη Λουκία που σε μια ύστατη στιγμή λίγο πριν ξεψυχήσει, χαρίζει το όνομα της αγαπημένης ηρωίδας στο νεογέννητο κοριτσάκι της. Όμως ούτε για μια στιγμή δε φαντάστηκε πως μαζί με το όνομα θα διαιωνιζόταν και η κακοτυχία της ηρωίδας.
Όπως και στην ιστορία, υπάρχει ο Παύλος που δίνει υποσχέσεις αιώνιας αγάπης. Όμως η Κλαίλια παρ’ όλα τα καλά αισθήματα που έχει γι αυτόν, θέλει να ζήσει το αχαλίνωτο πάθος του μυθιστορήματος και μένει αδιάφορη για τα βαθιά αισθήματα του Παύλου που κυριολεκτικά σέρνεται στα πόδια της. Ερωτεύεται τον Νικηφόρο, ένα κλασσικό εραστή που απατά τη γυναίκα του πουλώντας ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Μα ο έρωτας είναι τυφλός και πεισματάρης κι αυτή κάθε φορά καταφεύγει στη σιγουριά του Παύλου για να επουλώνει τις πληγές. Όμως κι αυτός σαν τσακισμένο καράβι φεύγει και χάνεται απ’ τη ζωή της. Χρόνια αργότερα η Κλαίλια μόνη, μεσοπέλαγα ζει νοερά τις χαμένες αγάπες και όσα την πλήγωσαν. Και όπως τα φέρνει η μοίρα ένα κοριτσάκι που ακούει στο όνομα Κλαίλια παρουσιάζεται απροσδόκητα στη ζωή της και φέρνει ξανά την Άνοιξη!
Όταν γράφεται μια ιστορία πάντα υπάρχει το έναυσμα, εκείνη η μικρή φλόγα που ο συγγραφέας πυροδοτεί για να ανάψει φωτιά, έπαρση και συναίσθημα. Αυτό έγινε και στην ιστορία της Λένας Μαντά. Ο Νικηφόρος υπήρξε και εξομολογείται στα βαθιά γηρατειά πως κάποτε απάτησε κι απατήθηκε σκληρά καταστρέφοντας όχι μόνο τη δική του ζωή αλλά και όσων πραγματικά αγάπησε.
Για όσους παρακολουθούν το X Factor στον Αντένα συχνά ακούμε να ψάχνουν εκείνο το Χ που θα κατακτήσει τις καρδιές του κόσμου. Νομίζω στην περίπτωση της Λένας Μαντά έχει αυτό το Χ που κατακτά με κάθε βιβλίο της τις καρδιές των αναγνωστών της.
Με τη Λένα Μαντά μπορείτε να επικοινωνήσετε εδώ:
http://mantapsichgios.blogspot.com/
7 σχόλια:
Καλωσόρισες, γιόλα μου και πάλι στη μπλογκόσφαιρα. Πότε το καινούριο σου βιβλίο; Βρήκες τίτλο;
Kαλή μου Κίκα σε ευχαριστώ για τα καλωσορίσματα. Νιώθω σαν να γύρισα από ταξίδι. Το καινούργιο μυθιστόρημα το περιμένω τέλος του Μάρτη αρχές του Απρίλη από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Σύντομα θα έχω πιο πολλές πληροφορίες να σας αποκαλύψω.
Πότε να περιμένουμε στην Αθήνα το νέο βιβλίο;
Αγαπητέ Ακάμα χαίρομαι για την επίσκεψη. Έχουμε καιρό να τα πούμε. Το βιβλίο πιστεύω πως θα βγει τον Μάρτη ή αρχές Απριλίου.
Σίγουρα έχουμε αρκετό καιρό να τα πούμε, η συγγραφή του νέου βιβλίου σε έχει κρατήσει μακριά από όλους, ελπίζω ότι με το νέο βιβλίο θα αποζημιωθούμε για ακόμη μια φορά. Εκείνη την περίοδο θα έχουμε τη χαρά να σε δούμε και στην Αθήνα;
Αγαπητέ Ακάμα, το ελπίζω. Για το βιβλίο θα κάνω σύντομα ανάρτηση για να σας πω περισσότερες λεπτομέρειες. Ξέρω πόσο πολύ με αγαπάτε και είμαι σίγουρη πως θα αγκαλιάσετε το καινούργιο μου πνευματικό παιδί με την ίδια αγάπη που αγκαλιάσατε τα προηγούμενα!
Κατ' αρχήν ευχαριστώ για την τόσο όμορφη ανάρτηση που κάνατε για τον Έρωτα! Έπειτα χάρηκα πάρα πολύ για το νέο σας βιβλίο. Μετά "Το Άλλο μου Μισό" που με παρέσυρε, βιάζομαι να ξανασυναντηθώ με την γραφή σας.... Με το καλό!
Δημοσίευση σχολίου