Με αφορμή την παρουσίαση που θα γίνει στο Public και τις εκδόσεις Ωκεανίδα στη Λευκωσία στο The Mall of Cyprus την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου στις 6.30μ.μ. και στις 30 Οκτωβρίου στο Public του My Mall στη Λεμεσό στις 6.30 μ.μ.
Αφορμή να γνωρίσω τον Όμηρο Αβραμίδη ήταν μια συνέντευξη που του πήρα για την εφημερίδα Πολίτης πριν μερικά χρόνια. Από τότε γίναμε φίλοι. Η φιλία αυτή με βοήθησε να γνωρίσω έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων, ζεστό, φιλικό, ευαίσθητο με μια απλότητα που σε αφοπλίζει. Γι αυτό με χαρά δέχθηκα την πρόσκληση να παρουσιάσω το νέο του βιβλίο «Το τρίτο πρόσωπο».
Γέννημα και θρέμμα της Κύπρου. Εδώ ένιωσε τις πρώτες δυνατές συγκινήσεις της νεότητας. Έζησε τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, τα γεγονότα του ΄63 μέχρι την εισβολή του ΄74. Σπούδασε Ελληνική και Γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολεία της Κύπρου. Λίγο μετά την εισβολή μια υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης οδήγησε τα βήματά του στη Σορβόνη όπου σπούδασε εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και εργάστηκε ως μεταφραστής και επιμελητής βιβλίων και ως υπεύθυνος σύνταξης σε διάφορους εκδοτικούς οίκους. Η σημερινή του επαγγελματική δραστηριότητα περιλαμβάνει, εκτός από τη μετάφραση και τη συγγραφή, την πρακτόρευση ξένων εκδοτικών οίκων στην Ελλάδα.
Παρ’ όλα τα χρόνια που ζει μακριά απ’ την πατρίδα, ακόμα κρατά φυτρωμένη στην καρδιά τη ρίζα, που τον ενώνει με τον τόπο του. Αυτό άλλωστε φαίνεται και μέσα από τα βιβλία του «Η κίτρινη σημαία», «Γιατί Αλλάχ» και το «Με τα φτερά της ελπίδας». Όπως λέει και ο ίδιος «ο συγγραφέας είναι σαν τον μετανάστη που έχει την τάση να επιστρέφει στον τόπο που τον γέννησε».
Έχει κάνει αμέτρητες μεταφράσεις ξένων συγγραφέων για διάφορους ελλαδικούς οίκους. Θα αναφέρω μονάχα ένα μικρό δείγμα των best sellers που μετέφρασε: Σνίτζελ Άρθουρ «Μάτια ερμητικά κλειστά», Έβανς Νίκολας «Ο Γητευτής των αλόγων», Πατρίσια Κόρνγουελ «Αγνώστων λοιπών στοιχείων» κ.ά.
Το πρώτο του μυθιστόρημα «Η κίτρινη σημαία» κυκλοφόρησε το 1997. Ήταν ίσως το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφορούσε στον Ελλαδικό χώρο και εξιστορούσε τα γεγονότα της Κύπρου από τον αγώνα της ΕΟΚΑ μέχρι και την εισβολή του ΄74. Ο συγγραφέας μπόρεσε με πολύ παραστατικό τρόπο να δώσει το μέγεθος της συναδελφοσύνης στις σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκικυπρίων πριν και μετά την εισβολή.
Μετά την Κίτρινη σημαία, ακολούθησε μια συρροή μυθιστορημάτων όπως «Ο δρόμος του φεγγαριού», «Με τα μάτια της ψυχής», «Ακριβή κληρονομιά», «Άκου το τραγούδι της βροχής», «Γιατί, Αλλάχ», «Σαν Ανοιξιάτικη μπόρα», «Με τα φτερά της ελπίδας», «Οι δρόμοι της καρδιάς» και «Το τρίτο πρόσωπο.
Η αλυσίδα των κοινωνικών μυθιστορημάτων του Όμηρου Αβραμίδη συνεχίζει με ήρωες που αλλάζουν ονόματα, αλλάζουν ρόλους στη ζωή πλάθοντας ιστορίες για την αγάπη, τον πόνο, την προδοσία, το φθόνο, το πεπρωμένο.
Ομολογώ πως το τελευταίο μυθιστόρημα του Όμηρου Αβραμίδη «Το τρίτο πρόσωπο» ήταν ένα ευχάριστο ξάφνιασμα. Μας χάρισε ένα καλογραμμένο όλο μυστήριο κι αναμονή αστυνομικό μυθιστόρημα. Δεν ξέρω αν η στροφή αυτή ήταν μελετημένη ή τυχαία. Πάντως το έκανε χωρίς δυσκολία αφού ξέρει να στήνει άψογα την πλοκή και να κορυφώνει την αγωνία του αναγνώστη. Με τη δεξιοτεχνία που τον διακρίνει και τη δύναμη της γραφής του ξεδιπλώνει αβίαστα την ιστορία του κάνοντας τον αναγνώστη να θέλει να πάει στην επόμενη σελίδα. Ωστόσο σ’ αυτή του την προσπάθεια το έγκλημα δεν είναι ο μοναδικός του στόχος. Αφήνεται να περιπλανηθεί σε γνωστά μονοπάτια και φτάνει στη ψίχα των κοινωνικών προβλημάτων όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει στα τόσα άλλα του μυθιστορήματα.
Ένας φόνος είναι το στοιχείο με το οποίο ο συγγραφέας υφαίνει για χάρη του αναγνώστη μια ιστορία τόσο αληθινή που μοιάζει να βγαίνει μέσα απ’ τη ζωή του καθ’ ενός μας. Για το φόνο αυτό συλλαμβάνεται ένας αθώος.
Ο Νικηφόρος και η Μαριλίζα είναι ένα ευτυχισμένο ζευγάρι δικηγόρων. Ζουν μια ανέμελη ζωή μέχρι που μια σοβαρή αρρώστια κάνει τη Μαριλίζα ανήμπορη για εργασία. Χρειάζεται μεταμόσχευση νωτιαίου μυελού. Δύσκολη η εξεύρεση δότη. Η αναμονή οδηγεί τη Μαριλίζα στην κατάθλιψη. Ο Νικηφόρος μάταια προσπαθεί να τη στηρίξει. Η υποψία της Μαριλίζας πως ο άντρας της μένει μαζί της από οίκτο την ταπεινώνει περισσότερο κι από την ύπαρξη μιας άλλης γυναίκας στη ζωή του. Έτσι αποφασίζει και τον εγκαταλείπει για να ζήσει με τη μητέρα της. Όταν ο Νικηφόρος την αναζητά η μητέρα της του ανακοινώνει πως πέθανε. Έτσι ο Νικηφόρος συνεχίζει τη ζωή του μέσα στη μιζέρια και τις τύψεις και το ρίχνει στο πιοτό. Μπλέκει σε εφήμερους έρωτες που καμιά σχέση δεν έχουν με την αγάπη.
Μετά από ένα πάρτι βρίσκεται στο σπίτι της Μαρίας Θεοχαρίδου κι ενώ κάνουν έρωτα ξαφνικά πέφτει λιπόθυμος από ένα κτύπημα στο κεφάλι. Όταν συνέρχεται διαπιστώνει με τρόμο πως η γυναίκα πλάι του είναι νεκρή και το φονικό όπλο στα χέρια του. Συλλαμβάνεται με όλα τα στοιχεία εναντίον του. Οι πιθανότητες να αποδείξει την αθωότητά του είναι σχεδόν ανύπαρχτες. Την υπεράσπισή του αναλαμβάνει ο στενός του φίλος και συνεργάτης Νικόλας Μαυρουδής ο οποίος είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί μέχρι τη δικαίωση του φίλου του. Στην προσπάθειά του αυτή βρίσκει σύμμαχους τον αστυνόμο ο οποίος δεν πείσθηκε για την ενοχή του Νικηφόρου, καθώς και την κόρη του θύματος τη ψυχολόγο Ειρήνη Μαρκαντώνη.
Η ιστορία πλαισιώνεται με πολλά άλλα πρόσωπα που το καθ’ ένα έχει το δικό του ρόλο στο στήσιμο της ιστορίας μέχρι την εξιχνίαση του εγκλήματος.
Το τελευταίο βιβλίο του Όμηρου Αβραμίδη σας διαβεβαιώ πως θα το απολύσετε και θα σας χαρίσει ευχάριστες ώρες πνευματικής ηρεμίας.
Ο Όμηρος Αβραμίδης είναι από τους πρώτους Έλληνες συγγραφείς που τα βιβλία του σημείωσαν τόσο μεγάλη εκδοτική επιτυχία.
Μυστικό της επιτυχίας αυτής είναι πιστεύω η απλή γραφή, η ευαισθησία και η ρομαντική διάθεση που διαποτίζουν ίσως, όχι εσκεμμένα τις σελίδες του. Και είναι εδώ που κάνει τη διαφορά. Σε μια εποχή που στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα επικρατεί η σκληρότητα και το χάος στις σχέσεις των ανθρώπων, έρχεται ο Όμηρος Αβραμίδης να μας θυμίσει πως αυτός ο υπέροχος συναισθηματικός κόσμος δεν έχει χαθεί παρά κάπου υπάρχει κρυμμένος στα ενδότερα σημεία του είναι μας. Ο συγγραφέας αποφεύγει να χρησιμοποιεί εξεζητημένη γλώσσα και πλέκει με μαστοριά το μύθο του, μέσα από τη καθημερινή πραγματικότητα. Καταφέρνει σε όλα του τα βιβλία να συναρπάζει τον αναγνώστη με το απροσδόκητο τέλος, δίνοντας μηνύματα πως στη ζωή όλα είναι εφικτά κι απρόσμενα.
